به گزارش سینماپرس، «سینما دو» با اجرا و سردبیری "حامد عنقا" پنجشنبه ۱۲ بهمن به ابراهیم حاتمیکیا کارگردان سینمای ایران تقدیم شد.
حامد عنقا به عنوان مجری «سینما دو» خطاب به هادی حجازیفر که مهمانش بود، گفت: وقتی شما در «ایستاده در غبار» بازی کردید خیلیها گفتند جنس فیلم آقای مهدویان به شکلی بود که انگار از سینمای حاتمیکیا وام دار است، حاتمیکیا چرا شما را انتخاب کرد؟ به خاطر آن فیلم یا به دلیل فیلم «ماجرای نیمروز»؟ که حجازیفر پاسخ داد: ایشان هر دو فیلم را خیلی دوست داشتند. همچنین در جشنواره به من لطف داشتند؛ در «به وقت شام» هم برای راهنمایی کردن بازیگر در جایی که به جای بازیگردان، خودشان مستقیم وارد کار میشدند، حرف درستی که میزدند این بود که ما یک تیم بازیگری بودیم و هرکدام یک استایل در بازیگری داشتیم. مخصوصا درباره دوستانی که از کشورهای عربی آمده بودند،به نظر من و بنا به چیزی که من از بازیگری بلد هستم، به شدّت بازیگران اُوراکتی بودند.
بازی که حاتمیکیا از من میخواست در مقابل بازی بقیه فالش بود
وی با اشاره به برخی اختلافنظرها و تناقضهایی که با تصویر ذهنی حاتمی کیا درباره نقش خود داشته، افزود: شما تصور کنید هفت الی هشت بازیگر اینجوری حرفهای بازی میکنند بعد شما بخواهید یک گوشه با کمترین میمیک بایستید. اصلا فالش میشود، من کاملا متوجه بودم چه میگویم ولی یک مقاومت درونی یک لحظاتی اتفاق میافتاد.
عنقا در این خصوص گفت: ولی آنجا کارگردان مثل یک رهبر ارکستر است، هر کدام از بازیگران مهم نیست که نت بالا یا پایین بزنند مهم آن صدای انتهایی است.
حجازیفر گفت: بله درست است. من حتی اگر درست بازی میکردم ولی در آن مجموعه تبدیل به یک بازی غلط میشد، آقای حاتمیکیا مجبور بودند که همه اینها را یک دست کنند. نگرانی که میگویم میترسیدم به فیلم حاتمیکیا آسیب بزنم، این بود که شاید خیلی مسلط به این مدل بازی کردن نبودم. حتی بعدا هم که از ایشان پرسیدم احساس رضایت کردند حالا نمیدانم، شاید من را دوست دارند و این حرف را زدند. من هنوز فیلم را ندیدهام و واقعا خیلی استرس دارم، فقط امروز رفتم «لاتاری» را دیدم.
خودم را در «به وقت شام» دوست ندارم
این بازیگر درباره واکنشهای مثبت مردم گفت: بله فیلم، فیلم خوبی است و لحظاتی دارد که به نظر من برای اولین بار است که در سینمای ایران آنها را میبینیم، من بابک را میبینم ، بقیه بچهها را میبینم. من همه را در فیلم دوست داشتم ولی خودم را دوست نداشتم، این را صادقانه میگویم.
وی با بیان اینکه در این فیلم خیلی چیزها آموخته است، تاکید کرد: میدانید که علاقهمندی اصلی من کارگردانی است، من بینهایت از ابراهیم حاتمیکیا یاد گرفتم؛ او واقعا در کارگردانی تسلط دارد به همه چیز، به همه بچهها.
عنقا در ادامه گفت: برای همهی عزیزانی که امشب در بخش تیزر و آنونس، پوستر و مواد تبلیغی جایزه گرفتند، آرزوی موفقیت داریم. از امشب دیدید که تیتراژ برنامه تغییر کرده، این تیتراژ ابتدایی را که دیدید و البته در انتها هم فرم دیگر آن را خواهید دید، کار آقای امیر شیوان خاقانی، از تدوین گران خوب سینما و تلویزیون و آنونس ساز و تیزر ساز است که اتفاقا کاندیدای بهترین آنونس بودند و من از طرف خودم و همه بچههای «سینما دو» بابت تیتراژ جدید از او تشکر میکنم.
رضایت کارگردان از همه چیز در بازیگری برایم مهمتر است
حجازیفر در ادامه بیان کرد: «به وقت شام» باعث شد من به یکی از آرزوهای دیگری که در واقع در هنر دارم برسم و آن کار با ابراهیم حاتمی کیا بود. ما چهار ماه با هم زندگی کردیم و در واقع من علی رغم احترام به مخاطب اولین شرطم در کارم این است که کارگردان در نهایت از من راضی باشد یعنی بحث و دعوا و جدل میکنیم چون من اصلا نمیتوانم صرفا یک کاری را انجام بدهم بلکه وقتی کار را شروع میکنم تمام فکرم در گیر آن کار میشود و رضایت کارگردان قبل از هرچیزی برایم مهم است.
وی تصریح کرد: البته ابراهیم حاتمی کیا از کار من اظهار رضایت کردند که امیدوارم که درست گفته باشند و در مرحله بعدی هم تماشاگران کار را دوست داشته باشند. کار تا جایی که من میدانم سه تا سانس فوق العاده داشته و امیدوارم مردم ما را از نظراتشان بینصیب نگذارند، یعنی اینکه نظراتشان صرف اینکه خسته نباشید، عالی بود و از قبیل اینها نباشد.
بازیگر «ماجرای نیمروز» در پاسخ به اینکه آیا بازیگری واقعا برای شما جدی است، گفت: من در واقع یاد میگیرم. مثلا درباره «ایستاده در غبار» فکر میکنم که خیلی میشود هم درباره فیلم و هم درباره بازی که مجموعه بازیگران آن فیلم داشتند صحبت کرد. شاید این فیلم سال اول خیلی جدی گرفته نشد اما من احساس میکنم خیلی از تحسینهایی که برای «ماجرای نیمروز» شد، در واقع تشویقهای حبس شده «ایستاده در غبار بود» که آمد.
ایراد بد من این است که با ذهن کارگردان وارد کار میشوم
وی تاکید کرد: برای من بازیگری جدی است به شرط اینکه بتوانم نقش خودم را ایفا کنم چون ذاتا کارگردانم. من یک ایراد بدی که دارم این است که وقتی وارد یک فیلم میشوم، با ذهن کارگردانم وارد میشوم و این نکته برای من در بازیگری غم انگیز است. این است که در نهایت فیلم برای کارگردان است و این مسئله من را اذیت میکند یعنی در نهایت هر طراحی که برای کار انجام بدهی حق با آن آدم است.
حجازی فر در پاسخ به اینکه "بروید و فیلم خودتان را بسازید به جای اینکه با کارگردان خود را به چالش بکشید،" گفت: بازیگری به شدت وسوسه انگیز و لذت بخش است.
میخواهم فیلم بسازم
این بازیگر در پاسخ به اینکه آیا شما حالا فیلم بازی میکنید که یک مقدار مطرح بشوید و بعد بتوانید از آن استفاده کنید، گفت: اولا که پول بازیگری از بقیه کارها در سینما بهتر است. ولی من اگر تهیهکننده باشم این پول را به خودم نمیدهم. فارغ از شوخی باز هم من دارم یاد میگیرم، کلی دوستان خوب پیدا کردم، همه هم میدانند که من میخواهم فیلم بسازم. ولی در واقع من تجربه میکنم و یاد میگیرم. آقایان حاتمیکیا، مهدویان و شعیبی من از همه یاد میگیرم نه تنها مجانی بلکه هم پول میگیرم و هم یاد میگیرم!
هادی حجازیفر خاطرنشان کرد: ولی در عین حال آن لذت بازیگری هم غیر قابل قیاس است با هر کاری حتی با کارگردانی چون یک وقتهایی، وقتی کارگردان را میبینی دلت میسوزد. به خاطر اینکه تنها به خلق کردن فکر نمیکند، حواسش به هنروری است که زیر آفتاب چهل درجه ایستاده و به او آب نمیرسد. درگیر پروانه ساخت و بودجه و از این قبیل است ولی ایراد بزرگ بازیگر این است که تو باید انتخاب شوی و حُسن بزرگش این است که تو میتوانی به تنهایی روی کار خود تمرکز کنی و تازه همه در این کار به تو کمک خواهند کرد. بله من سوء استفاده میکنم!
ارسال نظر